تمام پلهای ایران دارای دفینه نیستند و فقط پلهای مربوط به یک زمان خاص دارای دفینه هستند.

در زمان صفویه برای همه کاروان سرا ها و پلهای ساخته شده چند خمر سکه دفن می شد.

پادشاهان این دوران برای اینکه آبادانی مملکت عقب نیفتد و بر اثر حوادث راهها مصدود نشود یا کاروان سرا ها خراب نشود حجمی از طلا را در جایی مشخص در پل یا کاروانسرا میگذاشتند که در صورت نیاز برای مکانهای گفته شده خرج شود و برای همین است که تمام پل ها و کاروان سراهای دوران صفوی اموال دارد. البته در این جاها حفاری بسیار شده است و خیلی از آنها از بین رفته است ولی این را گفتم که در پلهای دیگر و کاروان سراهای دیگر دنبال دفینه نگردید.

در ادامه مطلب نام تعدادی از پلهای ایران و مکانهای آنها را براتون مینویسم که اگر گذرتان افتاد به دیدن آنها بروید.

همچنین تعدادی عکس از یکی از کتابهای چاپ شده برایتان میگذارم و باید بگویم که واقعا زحمت بسیار برای این کتاب کسیده شده و دست کسانی که این تحقیقات را کرده اند درد نکند.